Vandaag hebben we 595 km voor de boeg. We rijden via Valladolid, Salamanca en Cáceres naar Portugal. We steken de grens over in de buurt van Badajoz .... en dan naar Quinta Alfaval, waar we in 2015 ook al verbleven. 

Reisverslag -  Nu 2733 km sedert vertrek uit Aartselaar. 

Om 9 uur 20 verlaten we Osmillo de Sasamón. We verbleven in een fris appartement, beschut tegen de hitte en de aanhoudende sterke wind.

Ik herinner me mijn verbazing bij het zien van de vele papavervelden, het luide gekwetter van de vogels ’s morgens. Ook hier was er een koekoek in de buurt. En het restaurant ‘El Castillo’ is ook een merkwaardige plaats, een voorbeeld van Spaanse efficiëntie.

Voor we vertrekken, wacht ons nog een onaardige verrassing. De auto had tijdens ons verblijf mooi in de schaduw van de bomen gestaan. Toen ik de eerste valies en wat tassen naar de auto bracht, herkende ik die haast niet. De Toyota had een ‘camouflage’ van miljoenen witte vlekjes gekregen. Vogelscheetjes? En hoe krijgen we dat eraf? Alarm geslagen bij Rene, emmer en sponsjes gezocht en … het bleken allemaal pluizige zaadjes van een ons onbekende boom.

We rijden op de A 231, rustig na het lang weekend. 9 uur 44, de bewolking neemt toe en het is 16 graden. ’t Gaat precies sneeuwen.

Weinig verkeer, veel roofvogels, afwisselend zon en regenwolken… toch geen sneeuw.

We rijden door verschillende provincies Palencia, Valladolid, Zamora, Castilla & Leon.

We rijden voorbij Hostal Esmeralda. Ik moet daarbij aan James denken. 2 of 3 jaar was hij toen en we kijken samen naar ‘Piet Piraat’ waar Esmeralda plots uit de ‘schatkist’ tevoorschijn komt.

Aan Aldenueva zien we de eerste ooievaar … een houten nepooievaar op een namaaknest.

Vanaf Salamanca volgen we voor een groot stuk de Ruta de la Plata en om 16 uur 15 bereiken we de Portugese grens. Meteen verandert ook het uur. Onze dag is ineens 1 uur langer geworden.