Rustdag met een uitstapje naar Estremoz, niet ver van ons verblijf. We kuieren op zaterdagochtend rond op het centrale plein, de Rossio, langs pittoreske stalletjes met aardewerk, al sinds de 16^de eeuw de beroemde specialiteit van Estremoz.

Het stadje Estremoz is een centrum voor aardewerk, houtsnijwerk en lederwaren. Daarnaast is landbouw een belangrijk middel van bestaan. Wie vanuit het zuiden komt aanrijden, ziet de spierwitte oude stadskern opdoemen op een heuvel boven de moderne stad. Estremoz ligt in een regio vol marmergroe­ven en is een prettig stadje, omringd door een stadsmuur in de stijl van Vauban en bewaakt door de donjon van een middeleeuws kasteel. Zoals vaak bij de wat grotere plaatsen in de Alentejo wordt ook het levendige Estremoz omgeven door ak­kerbouwgebieden, die een kalere aan­blik bieden dan de stillere streken, waar het groen van de boomgaarden over­heerst. Wat ook direct opvalt is de felro­de kleur van de aarde, de grondstof voor de pottenbakkerijen. 

Sedert we Santa Coloma de Camino verlaten hebben, was de inspiratie voor het reisverhaal een beetje op. 

Misschien door het weer. Het was hier in Portugal sinds eind mei snikheet. We deden toen wel een paar mooie rondritten, maar het uit de auto stappen viel me elke keer tegen. Het is moeilijk wennen.

Nu is het al drie dagen veel frisser, te koud zelfs om te zwemmen, 22 tot 26 graden. Het zoontje van de eigenaars en z'n vriendje hoor ik van hier wel plonzen en plezier maken.

Het huisje dat we huren is lekker koel, het is rustig en afgelegen. 's Morgens en 's avonds krijgen we uitbundig vogelconcert.

Weggaan hoeven we eigenlijk niet. Met onze boeken, fototoestellen, de computer en tekengerief kunnen we ons goed bezighouden.

Trouwens, de eigenaars van dit domein, Quinta Alfaval, zijn Belgen van Portugese afkomst. Ze komen regelmatig een praatje maken, in het frans, want ze woonden tot 2 jaar geleden in Drogenbos, Brussel. Zij gaf les in Vorst waar in de meeste klassen geen blanke leerlingen zitten. Het lesgeven werd voor haar een onaangename, zware karwei. Ze wilde uit het onderwijs stappen. En toen ze op internet de Quinta te koop zagen, heeft het niet lang geduurd om te beslissen naar Portugal te verhuizen. Ze hebben hier ook nog familie in de Alentejo.

Een avontuur dichter ‘bij huis’.

De herinnering aan de markt in Estremoz, 7 jaar geleden, lokte ons weer naar het stadje. Het was bijzonder druk, parkeren was een kunst, waar we toch al een beetje bedreven in worden.

De grote marktplaats stond vol kramen en kraampjes met antiek, rommel, groenten, fruit en waarlijk ook een verkoper met levende hanen, kippen en eenden.

Textiel, potteria, tapijten waren er niet. De helft van de grote markt was in een werf veranderd, OBRAS … misschien als we binnen 7 jaar nog eens terugkomen.

Vandaag begint ook het Festival da Reinha. Een kleurrijke stoet met middeleeuwse figuren, waaronder ook de Reinha Eleonor, haar gemaal, jonkvrouwen, ridders, troubadours trokken in stoet vanop de markt naar het kasteel. Daar beginnen de feesten met kraampjes, muziek en dansen. Morgen gaan we daar zeker naar toe!

1. Estremoz - zo te zien is er nog veel werk in de oude binnenstad. 

2. Antiekmarkt - heel plezant. 

3. Festival da Reinha - optocht voor het begin van het festival. Hier komen we morgennamiddag terug.

4. Groentenmarkt