De dag begint zonnig en fris. De rit naar Bayeux,  heuvelt langs velden en boomgaarden vol appelbomen die de vruchten leveren voor de beroemde Ciders en Calvados van Normandië.

In Bayeux leidt Micheline ons in een "Cul de Sac", een smalle nog wel. We geraken er zonder blutsen en met intakte buitenspiegels (!!!) uit en vinden dan toch makkelijk parkeerplaats.

Het oude center van Bayeux is niet zo groot. Musea, kathedraal en winkelstraatjes liggen op comfortabele wandelafstanden.

In de Rue St Jean zien we verwonderd naar de beschilderde ramen van etalages, restaurantjes en cafeetjes, allemaal met Engelse opschriften  en de meeste in verband met D-day. Dat leeft hier natuurlijk nog erg met de stranden zo dicht in de buurt. 

We merken algauw dat heel veel voorbijgangers en terrasjesgasten Engels spreken.  Het geheel doet me aan Dover of Folkestone denken, die mengeling van Frans en Engels, bacon-and-eggs en stokbrood.

Wat  helemaal onze oren doet tuiten is hoe goed de Fransen zelf Engels spreken.

Na een "Tea for Two", beginnen we aan het Circuit du Vieux Bayeux. Het kaartje van de Info Toerisme is daar heel handig bij en zo komen we langs smalle steegjes, middeleeuwse huizen in vakwerk, de stenen bruggetjes over de rivier "L' Aure",  de watermolens, een merkwaardig zonne-uurwerk....

Tegen de middag besloot de zon zich dan toch achter de wolken te installeren.

Tijd voor een eerste Normandische pannenkoek of Galette en daarna een bezoek aan de Kathedraal, het Archeologisch Museum en uiteindelijk.....

"Het Tapijt van Bayeux",  dat in feite een borduurwerk is, waarin verhaald wordt over de rivaliteit tussen Harold en Willem ( later Willem de Veroveraar). Het is een 70 m lang en 0,5 m hoog linnendoek, geborduurd met gekleurde woldraad. Echt indrukwekkend. 

Op het einde van de dag haalden we toch een 14.000 stappen. We voelden het wel in onze benen.